Boja cumownicza

Boja cumownicza

System boi cumowniczych składa się z wielu stalowych boi. Dokładna konfiguracja zależy od głębokości wody, wymagań terenowych i warunków środowiskowych. Zazwyczaj jest to wzór czterech do ośmiu punktów cumowniczych używanych do cumowania tankowców. Każdy punkt składa się ze sztywnej boi przycumowanej do dna morskiego za pomocą łańcucha i kotwicy. Głównym celem każdej boi jest pełnienie roli punktu kotwiczenia dla tankowca do nabrzeża. Boje są przycumowane do dna morskiego, dlatego tankowiec cumuje bez użycia własnych kotwic.
Każda boja ma zespół liny łańcuchowej przechodzący przez środek jednostki boi, kończący się stoperem na pokładzie. Boje są standardowo wyposażone w podwójne haki szybkiego zwalniania, aby szybko odłączyć się od tankowca. Cumy są połączone z dziobem lub rufią tankowca z jednej strony, a z drugiej strony z hakiem szybkiego zwalniania boi.
Po zacumowaniu do boi, tankowiec może rozpocząć (roz)ładowywanie poprzez podłączenie węży podmorskich do kolektora statku. Drugi koniec ciągu węży łączy się z kolektorem końcowym PipeLine (PLEM), przymocowanym do dna morskiego lub dowolnego innego rurociągu przesyłającego produkt do lub z dowolnej instalacji znajdującej się na lądzie lub na morzu. Jeśli tankowiec opuści nabrzeże, wąż zostanie ułożony na dnie morskim, aby można go było ponownie odebrać, gdy przybędzie następny tankowiec.

Układ kotwic- Rozmieszczenie kotwicy w celu połączenia boi z dnem morskim. Dla każdej boi obliczenia dynamiczne przewidują zachowanie boi dla różnych warunków wiatrowych, falowych i prądowych. Obliczenia te określają optymalny układ nóg kotwiących oraz wielkość różnych elementów nóg kotwiących.
Podstawowe elementy nogi kotwiącej to:

• Kotwice lub pale, w zależności od danych dotyczących gleby, do połączenia nóg kotwiących z dnem morskim
• Łańcuch kotwiczny

• Stopery do połączenia łańcucha z bojką